about

Name: ralou
From: Athens, Greece
About me:
More..
Hate and love
  • Hate : heat
  • Love : cold
  • My music : whatever
  • My books : 2000 of them!
linked blogs

. . . .
Credits
Layout design by:

Pannasmontata

Layout revised by:

Yours truly

μια σκοτεινη γατα σουλατσαρει στο μυαλο μου
Κυριακή, Φεβρουαρίου 25, 2007,8:03 μ.μ.
Χειροφίλημα



Μέσα στο σκοτάδι μια λάμψη κοφτερή, λευκή, φωτίζει για ένα δευτερόλεπτο και κόβει ένα φωτεινό κύκλο στο συμπαγές σκοτάδι.
Στο φως της, βλέπω το χέρι μου
Σκοτάδι ξανά. Δεύτερη λάμψη. Σκοτάδι. Φως. Σκοτάδι. Φως.
Είναι κάπως αστείο. Μοιάζει με εκείνα τα στροβοσκόπια που είχαν στα κλαμπ, πολλά χρόνια πριν, όταν ήμουν νέα.
Φως. Σκοτάδι. Φως Σκοτάδι.
Οι λάμψεις κόβουν τον χρόνο σε σταθερά κομμάτια και η όραση αντιλαμβάνεται την κίνηση αποσπασματικά, παγωμένη στα φωτεινά κομμάτια της. Άλλο όμως κομμάτι την κάθε φορά.
Κοιτάζω την κίνηση του χεριού μου. Κινείται σαν κάνει άλματα στον χώρο και τον χρόνο.
Ανακαλύπτω ότι ξένα δάχτυλα κρατούν τα δικά μου από τις τελευταίες δύο φάλαγγες και τα συνοδεύουν στο παράξενο ταξίδι τους, ασώματα ή σαν το κορμί που ανήκουν να βρίσκεται έξω από τον φωτεινό κύκλο των αναλαμπών.

Το χέρι μου μπαίνει στον μαύρο κύκλο πυκνού σκοταδιού που περικλείει τις λαμψεις. Δεν φαίνεται πια. Το αισθάνομαι αλλά είναι έξω από την οπτική μου αντίληψη. Αισθάνομαι κάτι απαλό και ζεστό να το ακουμπάει ανάμεσα στην άρθρωση του μέσου και του παράμεσου.
Ένα φιλί.
Το σκοτάδι μου χάρισε ένα φιλί.
Η παλάμη μου γυρνάει για να αγγίξει αυτό που της το χάρισε.
Ακουμπάει δέρμα, λεπτές ρυτίδες, χείλη, μάτια.
Μα… δεν τα βλέπω! αχ! δεν τα βλέπω!
Ο εξωτερικός κύκλος του σκοταδιού είναι σαν μια πύλη σε μια άλλη διάσταση.
Το χέρι μου που αγγίζει και φιλιέται βρίσκεται από την άλλη μεριά
και.. δεν το βλέπω! αχ! δεν το βλέπω!

Το χέρι μου βγαίνει αργά αργά στην δική μου διάσταση.
Καίει λίγο εκεί ανάμεσα στις αρθρώσεις του μέσου και του παράμεσου.
Συνεχίζει την αντίστροφη πορεία του μέσα στα κομμάτια του χώρου και του χρόνου που ορίζουν οι αναλαμπές.
Είναι μόνο του τώρα.

Το στροβοσκόπιο σταματά στην φάση Σκοτάδι.
Μετά τα φώτα ανάβουν και ο χρόνος γίνεται κανονικός.

Κοιτάζω ξανά το χέρι μου.
Κάτω από το άπλετο φως είναι όπως πάντα.
Αλλά, μόλις γυρίζω να δω την παλάμη μου, μια μαύρη χνουδωτή μπαλίτσα συμπαγούς σκοταδιού, πετάγεται πανικόβλητη και ψάχνει την πύλη για την άλλη διάσταση.

Όμως η πύλη έχει χαθεί, είναι παντού φως τώρα.

Στριφογυρνάει ανήσυχη με κοφτές κινήσεις.
Μετά..
παίρνει φόρα..
διαπερνά το κρανίο μου..
τρυπώνει στο μυαλό μου..




και (ξανα)βρίσκει την θέση της εκεί.

Ετικέτες

posted by ralou
8:03 μ.μ. | 22 Comments so far |
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 19, 2007,1:04 π.μ.
5+5 και... εδω λέμε αλήθειες ;)


Αυτή η αλλοπαρμένη Σχεδόν Μαύρη Γάτα που σουλατσάρει στο μυαλό μιας καθ’ όλα αξιοπρεπούς μπλόγκερ -εμού - παραθέτει πέντε πράγματα για τον ευατό της χάρη στην πρόσκληση της αρχόντισσας νερίνας που θεώρησε ότι τούτη η προβληματική περσόνα έχει ανάγκη να εκφραστεί.

Και ίδού:

1. Η Σχεδόν Μάυρη Γάτα φαντασιώνεται... γιατί είναι παιδί του πάθους
ή τουλάχιστον έτσι νομίζει.

2. Η Σχεδόν Μαύρη Γάτα ονειρεύεται... γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς
ή τουλάχιστον έτσι κρατάει τις ισορροπίες της.

3. Η Σχεδόν Μαύρη Γάτα ψευδαισθάνεται... γιατί δεν ελεγχει πάντα το περιβάλλον της
ή τουλάχιστον τρέμει μήπως συμβεί ποτέ.

4. Η Σχεδόν Μαύρη Γάτα ψεύδεται...γιατί έχει πλάκα

ή τουλάχιστον έτσι νομίζει ότι είναι ασφαλής.

5. Η Σχεδόν Μαύρη Γάτα ενίοτε την πατάει σαν πρωτάρα και ξεφουρνίζει αλήθειες γιατί... είναι απλά μια συνηθισμένη σχεδόν μαύρη γάτα και όχι μια Σκοτεινή Γάτα
παρ όλο που έτσι αρέσκεται να παραμυθιάζεται.


Πρόσκληση προς:



Μαύρο Γάτο (ως στενό -εν χρώμασι –συγγενή),
που, σιγά μην περίμενε την δική μου πρόσκληση

Τριαντάρα,
που, σιγά μην δει το ποστ και πάρει το μήνυμα!

Αθήναιο,
που, σιγά μην καταδεχθεί να κάνει ότι όλος ο κόσμος –εγώ, μαζί σας είμαι!-

Allou Fan Marx
που, και εδω με πρόλαβε άλλος!

Magica,
που, υποθέτω, έχει πολύ πιο σημαντικά πράγματα να κάνει –respect!-

Ετικέτες ,

posted by ralou
1:04 π.μ. | 38 Comments so far |
 View My Public Stats on MyBlogLog.com