Name: ralou
From: Athens, Greece
About me:
More..
γατοϊστοριες
| . |
| . |
| . |
The ragdolls
| . |
| . |
| . |
μια σκοτεινη γατα σουλατσαρει στο μυαλο μου
Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007,11:36 π.μ.
...μικρά λευκά αντικείμενα διαμέτρου λίγων χιλιοστών…
Περπατάω μέσα σε μια παχύρρευστη πραγματικότητα.
Είναι θολά
Βλέπω τα πάντα μέσα από μια διαπερατή, θολή, ζωική μεμβράνη.
Δεν είναι σκοτάδι, ούτε φως, μόνο ένα ημίφως που κάνει τα μάτια μου να αγωνιούν να διακρίνουν και πάνω που νομίζουν ότι το πέτυχαν πάλι η πραγματικότητα ξεφεύγει.
Γύρω μου κολυμπάνε κλωστές φωτεινές, λίγο πιο διαυγείς.
Με ακουμπάνε, μου δίνουν λίγο πιο σαφή εικόνα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά απομακρύνονται χορεύοντας τους περίεργους χορούς τους.
Είναι συγκεχυμένα.
Ένα ανακάτεμα ήχων σαν το βούισμα του πλήθους, σαν μια αντάρα που έρχεται από μακριά και γεμίζει τον χώρο και μπουκώνει τα αυτιά.
Μερικές φορές μικροί τσιριχτοί ήχοι πιο σταθεροί, λίγο ποιο συγκεκριμένοι, περνάνε τον ακουστικό πόρο μου και ακουμπάνε στο ακουστικό νεύρο. Θραύσματα ενός ολοκληρωμένου ήχου που ίσως και να σήμαινε κάτι, δίνοντας μου ελάχιστες πληροφορίες για αυτόν. Μετά εξασθενούν σχετικά γρήγορα και κοφτά και δεν αφήνουν καμιά πληροφορία να καταλάβω τι ήταν.
Είναι πικρά
Και λίγο ξινά ίσως, όχι με την ξινάδα του λεμονιού που δίνει μια νόστιμη αιχμή. Είναι άβολα και κουραστικά ξινά, εχθρικά και επιθετικά ξινά. Ένα σταγονίδιο γλύκας μερικές φορές ακουμπάει στη γλώσσα μου και απλώνεται διστακτικά σε ομόκεντρους κύκλους όπως όταν ένα βότσαλο πέφτει σε στεκούμενο νερό. Όσο μεγαλώνουν οι κύκλοι η γλύκα χάνει την ένταση της και αυτοακυρώνεται μέσα στο τραχύ ξινό περιβάλλον.
Είναι λίγο βρώμικα
Όπως η μυρωδιά ενός κατιφέ, ή ενός τριαντάφυλλου που έμεινε στο βάζο πολλές μέρες και μαράθηκε. Η όπως μυρίζει τη κουζίνα μετά από το τηγάνισμα των ψαριών που μόλις καταναλώσαμε βουλιμικά. Ο αέρας φέρνει μια ριπή –μα από πού την φέρνει;- νοτισμένου χώματος, ή από εκείνα τα περίεργα κυπαρισσάκια που είναι της μόδας να καλλιεργούν στους προκάτ κήπους τους, είναι μυρωδιά κωνοφόρου. Στέκεται στην άκρη της μύτης μου για μια στιγμή και ύστερα λειώνει μέσα στην αποφορά κάνοντας την να μοιάζει ακόμα πιο απεχθής.
Είναι λίγο κρύα / είναι πολύ ζεστά
Αισθάνομαι κάθε ίνα του κορμιού μου να συσπάται από το κρύο.
Αισθάνομαι κάθε νεύρο του κορμιού μου να παραλύει από την ζέστη.
Ελαφρά ρεύματα ζέστης / δροσιάς περνάνε και ακουμπάνε το δέρμα μου, μικρά και σύντομα ρεύματα δεν προλαβαίνω ούτε να τα καταλάβω καλά καλά.
Φεύγουν όσο γρήγορα και ξαφνικά ήλθαν και με αφήνουν να κρυώνω και να ζεσταίνομαι περισσότερο.
Στο βάθος του τούνελ με περιμένει μια κουκίδα λαμπερού φωτός.
Μια γλυκιά νότα, ένα σολ από έγχορδο.
Ένα λευκό κουφέτο με μύγδαλο μέσα.
Μια ανάσα μυρωδιάς της θάλασσας μετά από βροχή.
Ένα κουκούλι με τις ακριβείς συνθήκες ζέστης/κρύου/υγρασίας που επιθυμώ.
Τα κοιτάζω από μακριά και προσπαθώ να τα φτάσω μέσα στην θολούρα, την αντάρα, την αποφορά την πίκρα τον καύσωνα / το ψύχος.
Ίσως πάλι, δεν προσπαθώ.
Ίσως πάλι να χρειάζομαι αρωγούς, μικρά λευκά αντικείμενα διαμέτρου μερικών χιλιοστών.
Η ίσως να μην υπάρχει τούνελ και απλά να τα βλέπω στον ύπνο μου.
Εκεί που είναι διάφανα, μελωδικά, γλυκά, μυρωδάτα και αναπαυτικά.
Και καθόλου πραγματικά…
Είναι θολά
Βλέπω τα πάντα μέσα από μια διαπερατή, θολή, ζωική μεμβράνη.
Δεν είναι σκοτάδι, ούτε φως, μόνο ένα ημίφως που κάνει τα μάτια μου να αγωνιούν να διακρίνουν και πάνω που νομίζουν ότι το πέτυχαν πάλι η πραγματικότητα ξεφεύγει.
Γύρω μου κολυμπάνε κλωστές φωτεινές, λίγο πιο διαυγείς.
Με ακουμπάνε, μου δίνουν λίγο πιο σαφή εικόνα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά απομακρύνονται χορεύοντας τους περίεργους χορούς τους.
Είναι συγκεχυμένα.
Ένα ανακάτεμα ήχων σαν το βούισμα του πλήθους, σαν μια αντάρα που έρχεται από μακριά και γεμίζει τον χώρο και μπουκώνει τα αυτιά.
Μερικές φορές μικροί τσιριχτοί ήχοι πιο σταθεροί, λίγο ποιο συγκεκριμένοι, περνάνε τον ακουστικό πόρο μου και ακουμπάνε στο ακουστικό νεύρο. Θραύσματα ενός ολοκληρωμένου ήχου που ίσως και να σήμαινε κάτι, δίνοντας μου ελάχιστες πληροφορίες για αυτόν. Μετά εξασθενούν σχετικά γρήγορα και κοφτά και δεν αφήνουν καμιά πληροφορία να καταλάβω τι ήταν.
Είναι πικρά
Και λίγο ξινά ίσως, όχι με την ξινάδα του λεμονιού που δίνει μια νόστιμη αιχμή. Είναι άβολα και κουραστικά ξινά, εχθρικά και επιθετικά ξινά. Ένα σταγονίδιο γλύκας μερικές φορές ακουμπάει στη γλώσσα μου και απλώνεται διστακτικά σε ομόκεντρους κύκλους όπως όταν ένα βότσαλο πέφτει σε στεκούμενο νερό. Όσο μεγαλώνουν οι κύκλοι η γλύκα χάνει την ένταση της και αυτοακυρώνεται μέσα στο τραχύ ξινό περιβάλλον.
Είναι λίγο βρώμικα
Όπως η μυρωδιά ενός κατιφέ, ή ενός τριαντάφυλλου που έμεινε στο βάζο πολλές μέρες και μαράθηκε. Η όπως μυρίζει τη κουζίνα μετά από το τηγάνισμα των ψαριών που μόλις καταναλώσαμε βουλιμικά. Ο αέρας φέρνει μια ριπή –μα από πού την φέρνει;- νοτισμένου χώματος, ή από εκείνα τα περίεργα κυπαρισσάκια που είναι της μόδας να καλλιεργούν στους προκάτ κήπους τους, είναι μυρωδιά κωνοφόρου. Στέκεται στην άκρη της μύτης μου για μια στιγμή και ύστερα λειώνει μέσα στην αποφορά κάνοντας την να μοιάζει ακόμα πιο απεχθής.
Είναι λίγο κρύα / είναι πολύ ζεστά
Αισθάνομαι κάθε ίνα του κορμιού μου να συσπάται από το κρύο.
Αισθάνομαι κάθε νεύρο του κορμιού μου να παραλύει από την ζέστη.
Ελαφρά ρεύματα ζέστης / δροσιάς περνάνε και ακουμπάνε το δέρμα μου, μικρά και σύντομα ρεύματα δεν προλαβαίνω ούτε να τα καταλάβω καλά καλά.
Φεύγουν όσο γρήγορα και ξαφνικά ήλθαν και με αφήνουν να κρυώνω και να ζεσταίνομαι περισσότερο.
Στο βάθος του τούνελ με περιμένει μια κουκίδα λαμπερού φωτός.
Μια γλυκιά νότα, ένα σολ από έγχορδο.
Ένα λευκό κουφέτο με μύγδαλο μέσα.
Μια ανάσα μυρωδιάς της θάλασσας μετά από βροχή.
Ένα κουκούλι με τις ακριβείς συνθήκες ζέστης/κρύου/υγρασίας που επιθυμώ.
Τα κοιτάζω από μακριά και προσπαθώ να τα φτάσω μέσα στην θολούρα, την αντάρα, την αποφορά την πίκρα τον καύσωνα / το ψύχος.
Ίσως πάλι, δεν προσπαθώ.
Ίσως πάλι να χρειάζομαι αρωγούς, μικρά λευκά αντικείμενα διαμέτρου μερικών χιλιοστών.
Η ίσως να μην υπάρχει τούνελ και απλά να τα βλέπω στον ύπνο μου.
Εκεί που είναι διάφανα, μελωδικά, γλυκά, μυρωδάτα και αναπαυτικά.
Και καθόλου πραγματικά…
Ετικέτες just one of those moods
